บทที่ 8 พรหมลิขิตหรือผีผลัก (50%)

“ใครกันมือที่สาม พี่ก็ไม่เห็นว่ามันจะคบใครเป็นตัวเป็นตนนี่นา เห็นแต่เปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนกางเกงใน” ได้ทีลูเซียสก็แขวะคนที่ตกเป็นประเด็นสนทนาด้วยความหมั่นไส้ แต่ไอ้ที่ว่าเขาก็เข้าตัวเองหมดเหมือนกัน แล้วพ่อหนุ่มหล่อ เพลย์บอยตัวพ่อ ที่เป็นดั่งเสือร้ายไม่ต่างจากว่าที่น้องเขยก็ต้องสะดุ้งโหยง เมื่อได้ยินเสียงกระแอมจากคุณปู่

“เธอชื่อจอมใจค่ะ สาวเอเชีย เป็นพนักงานในบริษัทของพี่เลโอ ที่พี่ลูซเป็นท่านรองอยู่นั่นแหละ เธอรู้จักกับพี่ดอมเพราะเคยทำงานที่อเมริกา แต่ตอนนี้ย้ายมาทำงานที่นี่แล้ว” เสียงเครือสาธยายถึงผู้หญิงที่เป็นเสี้ยนหนามตำใจให้พี่ชายฟังอย่างคร่าวๆ

“อืม…ก็ดีแล้วนี่ ในเมื่อเธอย้ายมาทำงานที่อิตาลีแล้ว ทุกอย่างก็น่าจะจบ” ลูเซียสคิดแบบง่ายๆ ถ้าสองคนห่างกัน มีหรือที่โดมินิกจะไม่หาสาวใหม่มาสนองความอยาก เสืออย่างมันก็ไม่ต่างอะไรกับเพลย์บอยตัวพ่ออย่างเขาซักเท่าไหร่หรอก

“แต่มันก็ไม่จบน่ะสิคะ พี่ดอมยังติดต่อกับเธอตลอด แถมคาร่ายังได้ยินอีกว่าพี่ดอมจะบินมาหาเธอที่นี่” คาร่าแย้งอย่างไม่พอใจ เพียงคิดถึงวันที่เธอแอบฟังคู่หมั้นหนุ่มคุยโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงสุภาพกับผู้หญิงคนนั้น ตบท้ายด้วยการนัดแนะที่จะมาเจอกัน คาร่าก็ปวดใจอย่างหาที่สุดไม่ได้

“เฮ้อ…พี่ว่าตัดใจซะเถอะคาร่า ไอ้ดอมมันไม่ดีพอสำหรับน้องพี่หรอก ผู้ชายดีๆ กว่านั้นมีเยอะแยะ” ลูเซียสบอกน้องสาว พร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ

“ไม่เอาค่ะ คาร่าจะเอาพี่ดอม คาร่าตัดใจไม่ได้ ยังไงพี่ลูซก็ต้องช่วยคาร่านะคะ” แล้วแม่คนหัวดื้อและเอาแต่ใจก็แผลงฤทธิ์อีกครา น้ำหูน้ำตาที่ทำท่าว่าจะหยุดไหลเมื่อสักครู่ กลับมาอาบแก้มนวลยิ่งกว่าน้ำป่าไหลหลาก สั่งได้ง่ายยิ่งกว่าสั่งข้าวตามร้านอาหารตามสั่งซะอีก

“แล้วคาร่าจะให้พี่ช่วยยังไง” เขาคิดไม่ออกเลยจริงๆ ว่าจะใช้วิธีไหนถึงจะทำให้น้องสาวผู้เป็นที่รักได้สมหวังและครองคู่กับคนที่เธอรัก หวังว่าคาร่าคงไม่ให้เขาไปจับโดมินิกมัดมือมัดเท้ามาเข้าพิธีวิวาห์หรอกนะ

“พี่ลูซก็แค่ช่วยกันท่าผู้หญิงคนนั้นออกไปจากพี่ดอม เมื่อพี่ดอมมาหาเธอที่อิตาลี นะคะช่วยคาร่าสักครั้ง หากพี่ไม่ช่วยคาร่าคงต้องเสียพี่ดอมให้ผู้หญิงเอเชียคนนั้นแน่ๆ” คะยั้นคะยอแกมออดอ้อนพี่ชายด้วยสีหน้าและท่าทางละห้อย จนอีกฝ่ายใจอ่อนยวบ สุดท้ายก็ไม่อาจปฏิเสธคำขอร้องของน้องสาวได้

“เฮ้อ…ช่วยก็ช่วย แต่ยังไม่รู้ว่าจะกันเธอออกมาจากไอ้ดอมด้วยวิธีไหนเหมือนกัน” ลูเซียสรู้สึกหนักใจที่ตนจะต้องเข้าไปข้องแวะกับสาวเอเชีย ให้ตายเถอะ…เขาไม่ชอบเอาซะเลยผู้หญิงเอเชีย แม้แต่เฉียดกายเข้าใกล้ยังไม่อยาก หากไม่ติดที่ว่าแม่น้องสาวตัวดีขอร้องทั้งน้ำตา ไม่มีทางที่เขาจะลดตัวลงไปทำอะไรบ้าๆ แบบนี้แน่

“มันจะไปยากอะไร แกก็แค่ทำให้เธอเป็นเมียซะ แค่นี้โดมินิกก็ไม่กล้ามายุ่งเกี่ยวกับเธอแล้ว” คนที่นั่งฟังสองพี่น้องสนทนากันมาโดยตลอดโพล่งขึ้น หลังจากที่ไอ้หลานชายตัวดีทำท่ารำพึงด้วยความลำบากใจ ทั้งที่คนอย่างลูเซียสไม่น่าจะครั่นคร้ามกับเรื่องจิ๊บจ๊อยแบบนี้

“เฮ้ย...ไม่เอาหรอกครับคุณปู่ คุณปู่ก็รู้นี่นาว่าผมไม่ชอบสาวเอเชีย” เสียงสูงปฏิเสธพัลวัน ลูเซียสสะดุ้งโหยง รู้สึกขยาดไปกับความคิดแผลงๆ ของท่านผู้เฒ่า

“แต่ปู่อยากได้หลานสะใภ้เป็นชาวเอเชีย แกไม่คิดจะทำให้ฝันของปู่เป็นจริงบ้างหรือลูเซียส” คนเป็นปู่ไม่วายกระเซ้าเจ้าหลานชายอย่างนึกสนุก

“ถ้าคุณปู่ขอเรื่องอื่นผมจะไม่ปฏิเสธซักคำ แต่ถ้าเรื่องนี้ผมขอบอกได้คำเดียวว่าไม่” ลูเซียสยืนยันด้วยน้ำเสียงแน่นหนัก แค่คิดว่าจะต้องใช้ชีวิตกับสาวเอเชียไปตลอดชีวิตเขาก็ขนลุกแล้ว ให้ตายสิ…เขาไม่ถูกโฉลกกับสาวเอเชียไซส์มินิเลยจริงๆ อย่างเขามันต้องประเภทเนื้อ นม ไข่ โดดเด่นด้วยความสวยและเซ็กซี่

“ฮ่าๆๆ แล้วปู่จะคอยดู วันที่แกตกหลุมรักแม่สาวน้อยชาวเอเชียคนนี้” นายลูเบอร์ต็อปหัวเราะด้วยความชอบอกชอบใจ พูดถึงสาวเอเชียทีไรไอ้หลานชายตัวดีของเขาก็จะต้องเกิดอาการของขึ้นอย่างนี้ทุกที ส่วนคนที่โดนคุณปู่แช่งกรายๆ ถึงกับทำหน้าเหมือนกินยาขม ก่อนจะส่งค้อนให้คุณปู่อย่างเคืองน้อยๆ ส่งผลให้ประมุขใหญ่ของบ้านหัวเราะเสียงดังลั่น

“อะไรทำให้คุณปู่คิดว่าผมจะตกหลุมรักยัยนั่นครับ คุณปู่ก็รู้ว่าผมเกลียดสาวเอเชีย” ลูเซียสเอ่ยขัดจังหวะเสียงหัวเราะของคนเป็นปู่ ใบหน้าบึ้งตึงราวกับเด็กที่โดนผู้ใหญ่ขัดใจ

“อย่ามั่นใจในความรู้สึกของตัวเองนักเลยไอ้หลานชาย ดูอย่างเพื่อนรักของแกสิ ติดบ่วงสาวเอเชียจนทุกวันนี้ไปไหนไม่รอด แถมยังหลงเมียจนโงหัวไม่ขึ้น” คนแก่ที่ยังมีไฟกล่าวเหมือนเตือนสติหลานชายตัวแสบ แล้วเปิดปากหัวเราะอย่างครื้นเครง

“ผมจะไม่ยอมเดินตามรอยไอ้เลโอแน่ คุณปู่รอดูได้เลย” น้ำเสียงหนักแน่นการันตีคำพูดได้เป็นอย่างดี แค่คิดว่าตัวเองจะเป็นเหมือนเพื่อนรักเขาก็สยองแล้ว จะอะไรซะอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่เสือร้ายกลายเป็นแมวเหมียวเชื่องๆ อย่างเลโอ อยู่ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นเข้ม ทำเป็นโหด แต่พออยู่ลำพังกับเมีย กลับทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ออดอ้อนออเซาะ แถมยังติดเมียแจ จนเขาชวนออกมาเที่ยวก็ไม่มา

“สรุปว่าพี่ลูซรับปากว่าจะช่วยคาร่าแล้วนะคะ” คาร่าถามพี่ชายพลางหันไปส่งค้อนให้คุณปู่ที่เอาแต่ชวนคุยไปถึงเรื่องอื่น โดยลืมสนใจปัญหาของเธอ

“แม่ตัวแสบอุตส่าห์อ้อนด้วยบทดราม่าขนาดนี้ แล้วนายลูเซียสสุดหล่อจะไม่ช่วยได้ยังไงไหว” พ่อสุดหล่อเย้าน้องสาวอย่างขันๆ พลางขยี้หัวสาวน้อยด้วยความรักและเอ็นดู คำตอบที่ได้รับทำให้คาร่าเผยยิ้มกว้างอย่างสมใจ โถมตัวเข้าหาร่างใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างๆ แล้วบรรจงจรดจมูกรั้นลงบนแก้มสากให้รางวัล

ฟอด!!!