บทที่ 25 บทที่ 24

บทที่ 24

ความเจ็บปวดแล่นพล่านที่กึ่งกลางลำตัวที่เขาฝังอยู่ มือเล็กดันหน้าท้องที่เป็นลอนไม่ให้เขากระแทกแก่นกายเขามาลึกกว่านี้...เธอจุกจนต้องกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อระบายความเสียวซ่านภายใน

“ละ…ลึกไป อึกกก” น้ำสีใสไหลออกจากหางตา ริมฝีปากร้อนจูบซับน้ำใสที่หางตาอย่างอ่อนโยน

“อย่างอแงน่ะ...” จมูกโด่งสัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ