บทที่ 51 บทที่ 50

บทที่ 50

‘ต้องเรียกแบบนั้นไหมคะพ่อเลี้ยง’

“ไม่ต้อง!!” มือหนาทุบลงโต๊ะเสียงดัง

“ให้ลูกพี่เล่นกับม้าหน่อยนะ...ไวน์หมดขวดพี่ก็กลับกรุงเทพแล้ว” เสียงหวานเอ่ยบอกเธอ แต่สายตากลับมองไปที่พ่อเลี้ยงแทน

“คะ...ค่ะ หนูลานะคะ...” แก้วตาบิดมือออกจากการจับกุม ก่อนจะลุกขึ้นยกมือไหว้ทุกคนและวิ่งออกไปด้านนอกต้องใจสั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ