บทที่ 59 59

“เป็นอะไรพลับพลึง นั่งร้องไห้อยู่คนเดียว”

“ข้าวต้มหมูของพลับพลึงขายหมดเกลี้ยงเลยจ้ะ ได้กำไรเกือบสามร้อยแน่ะ” เธอบอกป้าลำไยด้วยรอยยิ้ม

“บ้านช่องแข็งแรงแบบนี้เก็บเงินไว้ไม่ต้องกลัวหาย” ป้าลำไยลูบศีรษะเด็กสาวไปมา เห็นกันมาแต่เล็กแต่น้อยก็อดดีใจด้วยไม่ได้ที่อีกฝ่ายมีกิจการเล็กๆ ของตัวเอง

“ตอนเย็นพลับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ