บทที่ 90 90

“อา...ร็อด” ลดาครวญคล้ายความตื่นเต้นทะยานขึ้นเกือบถึงจุดสูงสุดเมื่อโรดิออนดึงแขนของเธอออกแล้วจรดเรียวปากหนาได้รูปดูดกลืนเม็ดทับทิมสีแดงสุกสว่างส่องระยับพราวอยู่ใจกลางเนินเนื้ออวบขาวราวดอกบัวบานในธารหิมะ ร่างเล็กขยับแขนราวปีกแสนงามโอบไปบนแผ่นหลังหนั่นแน่นด้วยกล้ามเนื้อและเต็มไปด้วยพละกำลังเหนือความอ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ