บทที่ 2 ตอนที่2

"พอได้แล้ว ลงไปจากตัวฉัน!"ผมผลักร่างผู้กญิงบนตัวผมออก ในขณะที่น้องสาวบุญธรรมของผมเดินออกไปแล้ว

พลั๊ก

"โอ้ย!"ผู้หญิงคนนั่นลงไปนั่งก้นกระแทกพื้นร้องโอดโอยขึ้นมา แต่ผมไม่ได้สนใจเธอ ผมเดินเปลือยเปล่าหลีกเธอจะไปเข้าห้องนำ้

"เริ่มงานคืนพรุ่งนี้ รับชุดที่ห้องแต่งตัวได้"ผมบอกเธอแล้วเดินเข้าห้องนำ้อาบนำ้ชำระร่างกายของผม ถึงผมจะมั่วเอาไม่เลือก แต่ผมก็ป้องกันนะครับ ผมลูกใคร ลูกแด๊ดเฮลนะ

อลิน อริศรา

"อี๋ๆๆทุเรศลูกกระตามากอี๋ๆๆ"ฉันขยี้ตาตัวเอง แล้ววิ่งไปเข้าห้องนำ้ที่ผับของพี่กัสนี้แหละ

"บัดสีบัดเถลิงที่สุด ตอนกลางวันไม่อายผีสางบ้างหรอว่ะ"

ซ่า ซ่า

ฉันเปิดก๊อกนำ้ล้างหน้าล้างตาตัวเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันเห็นพี่กัสทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิง มันหลายครั้งมากที่น้าอลิซใช้ให้ฉันมาเอาเอกสารให้อาเฮล ฉันเป็นเด็กกำพร้าถูกพ่อแม่ทิ้งไว้กับน้าอลิซตั้งแต่ฉันเล็กๆ น้าอลิซบอกว่าพ่อกับแม่ของฉันท่านรักฉันมาก แต่ท่านไม่สามารถเลี้ยงฉันได้ ท่านเลยฝากฉันไว้กับน้าอลิซ น้าอลิซท่านใจดีกับฉันมาก ท่านให้ฉันใช้นามสกุลของท่าน แล้วท่านก็ซื้อชุดแพงๆให้ฉันใส่ ให้ฉันเรียนโรงเรียนดีๆ ทุกคนในบ้านเอ็นดูฉัน แต่มีอยู่คนเดียวที่จงเกลียดจงชังฉันมาก ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาถึงใจร้ายกับฉันนัก พี่กัสเขาไม่ชอบฉัน

"เฮ้ออ ค่อยยังชั่ว"ฉันพูดขึ้นในขณะที่เดินออกมาจากห้องนำ้ ฉันแวะมาเอาเอกสารให้อาเฮล แล้วฉันก็จะรีบไปมหาลัย

"พี่ค่ะๆๆ ไปมหาลัยALค่ะ"ฉันเดินออกมาหน้าผับของพี่กัสแล้วเรียกวินมอเตอร์ไซค์เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย ฉันไม่อยากเป็นภาระของน้าอลิซอย่างที่พี่กัสบอกฉัน ฉันขึ้นนั่งบนวินมอเตอร์ไซค์ แล้ววินก็ขี่รถออกไปจากหน้าผับของพี่กัสทันที ฉันทำงานพาร์ทไทม์ทุกอย่าง งานไหนเงินดีฉันทำหมด ตอนนี้ก็คงจะมีงานพริตตี้ไปยืนโชว์ตัวงานรถ แต่งตัวโป๊นิดๆหน่อยๆแต่เงินคุ้มมาก 2ชั่วโมงก็ได้เงิน2000บาท ฉันต้องโกหกน้าอลิซว่าไปทำรายงานบ้านเพื่อน เพราะน้าอลิซไม่ให้ฉันทำงาน เธออยากให้ฉันตั้งใจเรียนอย่างเดียว เธอใจดีกับฉันมาก มากจนฉันไม่รู้ว่าชาตินี้ทั้งชาติของชีวิตของฉัน ฉันจะตอบแทนท่านยังไงดี

มหาลัย AL

"หวัดดีครับ น้องอลิน น่ารักอ่ะ"

"อุ๊ยๆๆนางฟ้าเดินผ่านนน"

"เธอคือนางในฝัน ที่ในใจฉันตามหา"

ฉันชินแล้วล่ะกับเสียงทักทายจากพี่ๆต่างคณะที่มาดักรอเจอฉัน ฉันก็คงทำได้แค่ยิ้มน้อยๆให้พี่เขาไป

"อลิน"เสียงนารอฟเพื่อนชายสุดที่รักของฉัน เอ่ยเรียกฉันขึ้นเมื่อฉันเดินไปถึงโต๊ะมัน

"หวัดดีจ๊ะเพื่อนรัก"ฉันนั่งลงแล้วทักทายนารอฟไป มันไม่ชอบผู้หญิงนะคะ แต่มันไม่ได้เป็นกระเทยอ่ะ ฉันก็บอกไม่ถูกเพราะมันชอบผู้ชาย แต่มันไม่แต่งหญิง

"มาช้าจัง"นารอฟเอ่ยถามฉัน ฉันก็เอนหัวซบลงไปบนไหล่มัน

"ไปเอาเอกสารให้น้าอลิซมาน่ะ เลยมาช้า ฟ้ามายัง?"ฉันเอ่ยถามนารอฟ ฟ้าที่ฉันถามถึงก็คือเพื่อนรักของฉัน มันเป็นเด็กทุน

"นั่นไง?"นารอฟชี้นิ้วไปที่ฟ้า ฟ้ากำลังเดินตรงเข้ามาที่โต๊ะของฉัน ฉันก็เงยหัวออกมาจากไหล่ของนารอฟ แล้วยกมือโบกทักทายฟ้า

"หวัดดีค่ะเพื่อนๆทั้งสอง"ฟ้าเอ่ยทักฉัน และนารอฟพร้อมนั่งลง มันเป็นคนชวนฉันไปทำงานเป็นพริตตี้เองแหละ ซึ่งมันเองก็ทำอยู่

"พี่ชายมึงนี่หล่อมากอ่ะ กูอยากได้ กูอยากโดน"ฟ้าเอ่ยบอกฉันในขณะที่มันดูโทรศัพท์อยู่

"พี่ชายใคร พี่ชายอลินหรอ?"นารอฟรีบยื่นหน้าไปหาฟ้าพลางทำหน้าอยากรู้อยากเห็นเฮ้ออ ฟ้ามันชอบพี่กัส แต่ฉันไม่อยากให้มันยุ่งกับพี่กัสเลย ไม่ใช่ว่าฉันหวงพี่ชายบุญธรรมของฉันหรอกน่ะ แต่ฉันเป็นห่วงฟ้ามากกว่า เพราะฉันรู้จักพี่กัสดี ผู้ชายแบบพี่กัสไม่มีทางจริงจังกับผู้หญิงคนไหนหรอก ดีไม่ดีพี่กัสอาจจะตายก่อนก็ได้ เพราะเขามั่วมากอ่ะ เรียกง่ายๆว่าผู้ชายสำส่อน

"โอ้ยยยย หล่อ แบด เท่ สเปคๆๆ"นารอฟร้องขึ้นมาพลางจ้องไปที่โทรศัพท์ของฟ้าอย่างคลั่งไคล้

"ของกูค่ะ พี่กัสเขาไม่ชอบไม้ป่าเดียวกัน"ฟ้าบอกนารอฟพลางผลักไหล่นารอฟออกไป นารอฟจึงกลับมานั่งข้างๆฉันตามเดิม

"ดูสิมึง พี่มึงหล่อมากกกก เดี๋ยวกูจะไปสมัครงานที่ผับของพี่กัส"ฟ้าเอ่ยบอกฉันทั้งๆที่สายตามันยังคงจับจ้องที่โทรศัพท์ของมัน ฉันก็มองฟ้าอย่างเหนื่อยๆเพราะฉันบอกมันประจำว่าอย่าไปยุ่งกับพี่กัส ถ้ามันไม่อยากเสียใจ แต่มันก็หาว่าฉันหวงพี่กัส มันบอกว่าฉันจะเก็บพี่กัสไว้กินเอง เหอะผู้ชายแบบออกัส อัครเดชไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตา.....