บทที่ 103

ประตูห้องพักในโรงพยาบาลเปิดออกเบาๆ พร้อมกับร่างของไมเคิลที่ก้าวออกมา

ใบหน้าของเขายังคงเรียบเฉยเช่นเคย ไม่บ่งบอกเลยว่าการสนทนากับแม่ของเอมิลี่เป็นอย่างไรบ้าง

เอมิลี่รีบยืดตัวตรงทันที มองสำรวจใบหน้าของเขาอย่างกระวนกระวายเพื่อหาเค้าลางว่าข้างในนั้นคุยอะไรกัน

สายตาคมกริบของไมเคิลกวาดมองใบหน้าที่วิตกเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ