บทที่ 113

นักเต้นคนนั้นรู้ดีว่าตัวเองกำลังทำอะไร เธอขยับบั้นเอวที่อ่อนช้อยราวกับอสรพิษด้วยท่วงท่าลื่นไหลสง่างาม ทุกการเคลื่อนไหวแผ่รังสีแห่งความเย้ายวนที่ชวนให้ตึงเครียด

ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่ไมเคิลราวกับแม่เหล็ก แทบจะเกาะติดอยู่บนใบหน้าที่เรียบเฉยแต่หล่อเหลาจนน่าเหลือเชื่อของเขา

รอบๆ ตัวพวกเขา คีธและพรรคพวก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ