บทที่ 35

เอไลจาห์ วอห์น

เสียงประตูเหล็กดังเอี๊ยดอ๊าดขณะปิดลง เป็นเสียงหนักอึ้งที่ให้ความรู้สึกถึงการสิ้นสุดอย่างเด็ดขาด ผืนผ้าม่านค่อยๆ เลื่อนปิดตามมา ห่อหุ้มเราไว้ในความเป็นส่วนตัวของพื้นที่เล็กๆ แห่งนี้

ความเงียบเข้าปกคลุม

แล้วเขาก็ขยับ

เขาลุกขึ้นจากเตียง สายตาจับจ้องมาที่ผมราวกับนักล่าที่ต้อนเหยื่อจนม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ