บทที่ 54 54

“ดีขึ้นตามลำดับค่ะ ไม่ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจแล้ว ก็หวังว่าจะรู้สึกตัวในเร็วๆวันนี้ล่ะคะ”

มนสิชาเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างเตียง จับมือน้อยมากุมแนบแก้ม เอ่ยเสียงอ่อนโยน

“ตื่นมาเร็วๆนะคนดีของน้า กลับมาหาน้านะหนูเม…”

ก็ได้แต่หวังว่าคำอ้อนวอนที่มาพร้อมความปรารถนาดีที่หล่อนมี จะส่งผลให้เมลินีกลับมาเป็นเด็ก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ