บทที่ 60 60

ด้วยความอ่อนเพลีย มนสิชาจึงหลับอย่างง่ายดาย จนกระทั่งมารู้สึกตัวตื่นอีกครั้งเมื่อที่นอนข้างตัวยุบวาบเหมือนมีคนมานอนข้างๆ

หญิงสาวปรือตาขึ้น เพราะง่วงจึงทำให้หล่อนเบลอๆ ประสาทรับรู้ยังช้าอยู่ เลยถามไปว่า

“ใครน่ะ”

“หึหึ” เสียงหัวเราะแหบๆดังมาโดยไม่ยอมพูดตอบ ทำให้หญิงสาวเริ่มไหวตัวทัน หรือว่าจะเป็นเข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ