บทที่ 95 95

มนสิชาอมยิ้ม ทั้งๆที่บนแก้มยังมีคราบน้ำตาให้เห็นอยู่จางๆ

“วันแรกที่เจอคุณ ฉันคิดว่าคุณหล่อมาก แต่พอโดนคุณพูดจาร้ายกาจใส่ฉัน ฉันก็อยากหนีหายไปจากคุณ และที่ฉันยอมแต่งงานกับคุณ นอกจากจะอยากได้เงินมารักษาหลานแล้ว ฉันยังทำเพื่อตัวเองด้วย”

“ทำเพื่อตัวเอง ?” คิ้วหนาเลิกขึ้นสูงอยย่างฉงน และหล่อนก็เสริมต่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ