บทที่ 61 Chapter 11 ความทรงจำที่หายไป [1]

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา

“แม่ว่าแม่รอหนูเพทายก่อนจะดีกว่า”

แม่ของผมพูดประโยคนี้เป็นรอบที่สิบกว่าๆ เห็นจะได้ เพราะตั้งแต่ที่พยาบาลเดินเข้ามาบอกว่าหมอจะอนุญาตให้ผมกลับบ้านได้ในวันพรุ่งนี้ แม่ก็ดีอกดีใจจนอยากจะกลับไปทำความสะอาดห้องของผมเพื่อรอต้อนรับผมกลับบ้านน่ะสิ ติดตรงที่ถ้าแม่ไป ผมจะต้องอยู่คนเดียว ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ