บทที่ 22 บทที่ 22

“ฉันก็มีแล้วนั่นแหละแต่ขอเวลาอีกสักนิดค่อยเปิดตัว แกไม่ต้องห่วงหรอกวันนึงฉันก็ต้องมีครอบครัว แกได้มางานแต่งฉันแน่ ๆเลยเพื่อน”

หัสวีร์กล่าวยิ้ม ๆ แต่แล้วขณะที่รถติดอยู่นั้นสายตาของนายแพทย์หนุ่มก็เลื่อนไปเห็นอะไรบางอย่าง เขาเห็นใครคนหนึ่งเดินออกมาจากตึกซึ่งแถวนั้นเป็นย่านถนนบันเทิงที่มีทั้งผับบาร์เรี...