บทที่ 38 บทที่ 38

คำพูดของนายแพทย์หนุ่มทำให้มัสลินหันกลับไปมองลูกสาวตัวน้อยของเธอที่ตอนนี้อยู่ในท่านอนคว่ำและผงกหัวขึ้นมามองแม่ด้วยดวงตาเป็นประกายวาวใส ท่าทีไร้เดียงสา ปากเล็กเผยอออกเหมือนกับจะร้องเรียก เธอได้ยินเสียงอ้อแอ้ หัวใจของมัสลินคับพองและตื่นเต้นเป็นที่สุด

“ลูกกระต่ายคว่ำได้แล้วเหรอจ๊ะ ทูนหัวของแม่ลูกคว่ำได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ