12: พระจันทร์ที่ไม่เสถียร

มุมมองของมิลลี่

“ไอ้สารเลวนั่น!” ฉันกรีดร้องสุดเสียงพร้อมกับขว้างแจกันคริสตัลใบใหญ่ใส่ผนังและมองดูมันแตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย อกของฉันกระเพื่อมไหวตามลมหายใจที่หอบกระชั้น

เพราะมันคนเดียว ฉันถึงกำลังจะเสียสติ ไอ้เวรที่เอาแต่ใจตัวเอง หลงตัวเอง แล้วก็บ้าอำนาจอย่างที่สุดนั่น...มันคิดจริงๆ เหรอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ