48: เราไม่อาจหยุดไม่ได้

มุมมองของคิลเลียน

ผมเอนหลังพิงหัวเตียง ปล่อยให้โจนาธานทิ้งตัวลงมาบนอกราวกับว่าที่นี่เป็นของเขา ซึ่งเอาเข้าจริงมันก็ใช่ของเขานั่นแหละ ช่วงเวลานี้ให้ความรู้สึกเหมือนฝันหลังจากความวุ่นวายที่โรงพยาบาลและในฝูง ผมไม่เคยรู้ตัวเลยว่าโหยหาสิ่งนี้มากแค่ไหน...ความอบอุ่น น้ำหนักตัวของเขา จังหวะหัวใจที่เต้น...