บทที่ 1 ตอนที่1

แนะนำตัวละคร

พระเอก

ชื่อเล่นเอคาร์ ชื่อจริงอัครวินท์ ภัททกิจโภคิน อายุ29ปี

ชายหนุ่ม ผู้เงียบขรึม เขาโหด เขาร้าย เขาปาก🐕

เจ้าพ่อธุรกิจด้านมืด อะไรที่ไม่ดีเขาคนนี้ทำหมด

เจ้าของคาสิโนเถื่อนทุกๆประเทศ เจ้าของพับAKสถานที่ท่องเที่ยวยามราตรี ของเด็กๆมหาลัย

"ม๊า ผมไม่หมั้นกับ ยัยเด็กสำส่อนนี้ "

"ม๊า เลิกหาเมียให้ผมสักทีได้ไหม"

นางเอก

ชื่อเล่นซนซน ชื่อจริงลภัสดา เมธีวัชรกุล อายุ21ปี

เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย AM เรียนวิศวกรรมเครื่องกลปี3 สาววิศวะตัวเล็กน่ารัก พกพาสะดวก เธอเป็นคนเฟรนลี่กับหนุ่มๆดีกรีดาวมหาลัยควบดาวคณะ เพื่อนผู้ชายตรึม ขวัญใจหนุ่มๆ

"ม๊า แบบว่าเจอคนนี้ฟินเลย บ่องตรงรักจุงเบย"

"ป๊าหนูเอาคนนี้ น่ะๆๆๆ

หมั้นเลยๆๆ"

ตอนที่1

ซนซน

"น้องซน หวัดดีครับ"

"น้องซน น่ารักจังเลยง่ะ"

"หวี๊ด วิ้ว น้องซนจ๊ะ ไปเดทกับพี่ไหมคร๊าบบ"

"วู้ๆๆๆ น้องซนไปดูหนังกับพี่ไหมคร๊าบบ"

"ไป กับพี่ไหมคร๊าบคืนนี้"

"ช่วงนี้ ซนไม่ค่อยว่างเลยอ่ะค่ะพี่ๆๆ ซนเรียนหนักมากก"ฉันเอ่ยบอกพี่ๆๆที่คณะไปด้วยเสียงยาวเหยียด เรียนหนักอะไรล่ะ ว่างจะตาย แต่ช่วงนี้เบื่อๆผู้ชายอ่ะ พูดจบฉันก็ส่งจูบไปให้พวกพี่ๆเขาอย่างหว่านเสน่ห์

"โอ้วว ใจพี่ละลายยหมดแล้วครับ น้องซนของพี่" พี่ๆเขาว่าพลางยกมือขึ้นไปกุมหน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง

หวัดดีฉันชื่อ ซนซน ชื่อน่ารักใช่ป่ะ คนก็น่ารักนะ ฉันเป็นคนตัวเล็กน่ารักพกพากลับบ้านสะดวกมาก ไม่เชื่อมาลองอุ้มดูดิ ฉันเป็นคนลุยๆ ชอบอะไรที่สนุกๆ ท้าทายความสามารถ ชอบแว้นอ่ะ ชอบคบเพื่อนผู้ชาย ฉันไม่มีเพื่อนผู้หญิงเลย ฉันเลยเป็นสาวห้าวๆนิดนึง แต่ก็น่ารักอ่ะ ทำไงได้ คนมันสวย ฉันเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยAM เรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาเครื่องกล ปี3แล้วนะ ที่ฉันเลือกเรียนวิศวะเพราะชอบเสื้อช็อป อยากใส่มันเท่ดี ฉันว่าผู้หญิงใส่เสื้อช็อปวิศวะมันสวยดีดีนะ มหาลัยของฉันเสื้อช็อปวิศวะเครื่องกลเป็นสีแดง วันนี้ฉันใส่ชุดนักศึกษาตัวเล็กรัดติ้วกับกระโปรงทรงเอที่สั้นมาก สวมทับด้วยเสื้อช็อปสีแดงกับรองเท้าผ้าใบ ตลอดทางที่เดินเข้าคณะมาก็จะเจอพี่ๆน้องๆแซวตลอดทางทำไงได้อ่ะก็คนมันสวยอ่ะ ฉันมุ่งหน้าไปยังโต๊ะประจำที่เพื่อนๆของฉันนั่งอยู่ ฉันเป็นลูกสาวคนเล็กของป๊ากับม๊า เป็นลูกสาวเจ้าพ่อนะคะ ฉันมีพี่ชาย2คน คนโตชื่อเฮีย แซน เฮียแซนอายุ29แล้วนะ เขาทำธุรกิจส่วนตัวมั้ง ฉันไม่ค่อยได้ถาม ส่วนคนที่สองชื่อเฮีย ซัน เฮียซันอายุ 25แล้ว เขาเรียนหมออยู่มหาลัยเดียวกับฉันนี้แหละ ถ้าเวลาเรียนตรงกันฉันก็จะมากับเฮียซัน แต่ถ้าไม่ตรงกัน ฉันก็จะโทรตามเพื่อนสุดหล่อสุดที่รักของฉันให้ไปรับที่บ้าน ฉันไม่ชอบขับรถเพราะขี้เกียจ แต่วันนี้ฉันมากับเฮียซันฉันเลยต้องเดินเข้าคณะมาเอง

"หวัดดีจ๊ะชะนีเพื่อนรัก"เมื่อฉันเดินมาถึง เสียงอีอตินก็เอ่ยทักทายฉัน ตัวมันเป็นผู้ชายส่วนใจน่ะมันเป็นผู้หญิง มันชอบผู้ชาย แต่ที่บ้านมันไม่ยอมรับ มันเลยเเต่งหญิงเต็มตัวไม่ได้

"หวัดดีจ๊ะ กระเทยเพื่อนรัก"ฉันเอ่ยทักอตินกลับ มันมองฉันพร้อมทำปากจิกกัด

"เห้อออ"ฉันนั่งลงแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยๆ

"เป็นอะไรจ๊ะ ชะนี เหนื่อยใจกับหนุ่มๆๆเหรอไง?"อตินถามฉันด้วยน้ำเสียงกวนๆ ฉันจึงเงยหน้าไปมองหน้ากระเทยเพื่อนรัก แล้วขยับหน้าเข้าไปหามัน

"พรุ่งนี้กูจะต้องไปดูตัว ว่าที่คู่หมั้น ฮืฮๆๆ"ฉันบอกอติน พร้อมกับทำท่าร้องไห้ อตินรีบข้ามฝั่งมาโอ๋ฉัน ฉันจึงอ้อนซบอกมันไป ถึงมันจะมีใจเป็นหญิง แต่ตัวมันเป็นชายหนิ แถมมันก็หล่อมากๆๆด้วย^_^

"โอ๋ๆๆๆอย่าร้องไปเลยนะ ยังไงๆผู้หญิงก็ต้องมีผัวค่ะฮ่าๆๆ"ฉันเงยหน้าออกจากอกอีอติน แล้วจับหัวมันกดไปกับโต๊ะทันทีมันกำลังเยาะเย้ยฉัน

"โอ้ยๆๆอีซนนน มึงจะฆ่ากูเหรอ อีบ้าาา"อตินร้องโวยวายขึ้นพลางเอามือทุบโต๊ะไปด้วย ฉันจึงปล่อยมือออกจากหัวมัน แล้วลงมานั่งตามเดิน

"ถ้าหล่อๆๆน่ากินๆๆกูก็จะไม่ว่าอะไรเลย…แต่นี่แต่ละคนที่ม๊ากับป๊าหามาให้กูนะ..มีแต่แก่ๆลงพุงอีกด้วย แค่คิดกูก็สยองแล้ว"ฉันบอกมันพลางทำท่าขนลุกลูบมือไปตามแขนด้วยท่ามางขยะแขยงหึย!ไม่รู้ว่าจะได้ผัวหรือได้ป๊าเพิ่มมาอีกคนกันแน่

"มึงก็หลับหูหลับตาเอาๆๆไปเหอะ "อีอตินบอกฉัน ฉันจึงหันไปมองหน้ามัน มันจึงก้มหน้าหลบตาสายตาฉันด้วยความหวาดกลัวฉัน จะกลัวอะไรแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างซนซนล่ะค่ะ

"พี่ซนซนครับ"ฉันหันไปมองตามเสียงเรียก ก็เห็นผู้ชาย ผิวขาวปากชมพูหน้าตาโคตรหล่อ อีซนซนคนนี้แพ้ผู้ชายหล่อค่ะ^_^

"ว่าไงจ๊ะ…สุดหล่อ..หืม"ฉันยิ้มหวานๆส่งไปให้น้องผู้ชายคนนั้น เขาก็ยิ้มให้ฉัน เขาใส่ช็อปสีกรม เด็กยานต์ยนต์เหรอเนี่ย ฉันยังไม่เคยคบกับเด็กยานต์ยนต์เลยนะได้ข่าวมาว่าเด็กยานต์ยนต์หล่อๆทั้งๆนั้นเลย แล้วมันก๋จริงสมคำร่ำลือจริงๆด้วย

"ผมชื่อมาร์คนะครับ…ผมเรียนวิศวะยานต์ยนต์ ปี2 ผมชอบพี่ซนซนมาตั้งแต่ผมอยู่ปี1แล้ว แต่ผมไม่กล้าจีบพี่ "เขาบอกฉันพลางก้มหน้าหลบสายตาฉัน ฉันจึงเอื้อมมือไปจับครางเขาให้เงยขึ้นมาสบตากับฉัน