บทที่ 12 ตอนที่12
"ฉันไม่เช็ดตัวให้เธอหรอก นอนแบบนี้แหละ ไม่ใช่เรื่องอะไรของฉันเลย"ผมพูดขึ้นแล้วเดินออกจากห้องนอนไปยังห้องนำ้เพื่อจะอาบนำ้ เดี๋ยวเชื้อโรคติด พออาบนำ้แต่งตัวเสร็จ ผมก็เดินไปยังห้องโมเดลปืน คิดถึงMG4เว้ยย MG4เป็นปืนโปรดของผมแต่มันอยู่ประเทศญี่ปุ่นน่ะสิตอนนี้ ผมเอนหลังพิงพนังโซฟาพร้อมหลับตาลง อยากจะกลับญี่ปุ่นใจจะขาด แต่ของแม่งเสือกยังไม่มาอีก2ล็อต
อ๊อด อ๊อด อ๊อด
"ใครมาดึกๆว่ะแม่ง!เดี๋ยวยิงไส้แตกชิบ"ผมสบทขึ้นก่อนจะเดินไปที่หน้าประตูห้อง พร้อมชะโงกหน้าไปดูที่กล้องตาแมวหน้าประตูว่าใครมา
"คุณซนซนค่ะอยู่รึป่าวค่ะ"ป้าแม่บ้านที่มาทำความสะอาดห้องผมยืนเรียกชื่อยัยนั้นอยู่ ผมจึงต้องเปิดประตูไปหาเธอ
"มีอะไร"ผมเอ่ยถามเธอด้วยนำ้เสียงเรียบๆ
"คะคุคุณคาร์"ป้าแม่บ้านเมื่อเห็นหน้าผมเธอก็ตกใจหน้าถอดสีทันที
"ป้าขอโทษค่ะ ป้าแค่จะมาดูคุณซนซนวันนี้ไม่เห็นเธอไปเรียน"ป้าแม่บ้านบอกผมแต่เธอก็ก้มหน้าถามผม ยัยนั่นสนิทกับป้าแม่บ้านหรอ เหอะมาอยู่ที่นี้แค่สองอาทิตย์ ต่อไปก็คงจะเอายามที่นี้ทำผัวแหละ
"ยัยนั่นไม่สบาย"ผมบอกป้าแกไป ป้าแกเงยหน้ามองผมด้วยความตกใจ ก่อนจะก้มหน้าลงไป เธอไม่กล้าสบตาผม
"หรอค่ะ แล้วคุณซนซนเป็นยังไงบ้างค่ะ"ป้าแม่บ้านถามผม ด้วยนำ้เสียงสั่นๆจะกลัวอะไรผมหนักหนา ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลย
"ยังไม่ตื่น ป้าเข้าไปเช็ดตัวกับเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ยัยนั่นสิ"ผมเอ่ยบอกป้าแม่ป้า เธอก้มหัวให้ผมสองที แล้วโค้งหลังลงเพื่อจะผ่านผม ผมจึงขยับให้เธอเดินเข้าไปในประตู
"อยู่ในห้อง"ผมบอกป้าแม่บ้าน เธอสะดุ้ง ทำไมผมแค่พูดเอง
20นาทีต่อมา
"เสร็จแล้วค่ะ คุณคาร์ ป้าเปลี่ยนให้เธอหมดทุกอย่างค่ะ"ป้าแม่บ้านบอกผม หลังจากที่เธอ เดินถือตะกร้าใส่ผ้าออกมา
"เดี๋ยวป้าเอาผ้าปูที่นอนไปเปลี่ยนผืนใหม่ให้นะคะ แต่คงจะได้พรุ่งนี้นะค่ะ แต่คุณคาร์ช่วยรอป้าสักแปปหนึ่งนะคะ ป้าจะไปเอาของมาให้คุณซนซน"ป้าแม่บ้านบอกผม ผมก็พยักหน้าให้เธอ แล้วเธอก็เดินออกจากห้องผมไป แล้วเธอก็กลับมาใหม่ พร้อมกับของในมือ
"อะไร"ผมถามเธอ
"กระเป๋านำ้ร้อนนะคะ คุณคาร์ช่วยเอาไปวางไว้บนหน้าท้องของคุณซนซนหน่อยนะค่ะ ป้าต้องรีบกลับบ้านแล้ว"ป้าแม่บ้านยื่นกระเป๋านำ้ร้อนผ้าลายกาตูนย์มาให้ผม ผมก็รับมาแล้วปิดประตูห้อง เดินเข้าไปยังห้องนอนของผมที่มียัยสำส่อนนั้น นอนอยู่ ผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไปก็เห็นยัยนั้นนอนหลับอย่างสบายบนเตียงคนอื่น เหอะๆม๊าน่ะม๊าาาาหึ๊ยย
"อ่ะ ยัยแรด!"ผมบอกยัยนั้น แล้วยกผ้านวมขึ้นเอากระเป๋านำ้ร้อนวางไปบนท้องยัยนั้นตามที่ป้าแม่บ้านบอก
"เหอะ สำออยชิบ ผู้หญิงอะไรว่ะ มารยา"ผมบอกแล้วเดินไปปิดไฟออกมาจากห้องนอน แล้วตรงไปยังห้องโมเดล ไปชมสิ่
งสวยงามตาดีกว่า
วันต่อมา คอนโดเอคาร์
ปั๊ปปี๊ปั๊ป ปั๊ปปั๊ปปั๊ป ปะด้าดา(เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ซนซน)
"ใครโทรมา"เสียงโทรศัพท์ของฉัน ฉันเอามือควานหาไอโฟน พอเจอก็กดรับ
"ฮัลโหล ซนซนพูดค่ะ"ฉันเอ่ยทักทายปลายสายไป
(ชะนีๆๆๆๆมึงเป็นอะไร ไม่มาเรียนสองวันแล้วน่ะ)เสียงอตินตะโกนเข้ามาในสายโทรศัพท์ ฉันเอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน
"กูมีเมนส์ ไปไม่ไหวอ่ะกระเทย"ฉันบอกปลายสายไปด้วยนำ้เสียงสะลึมสะลือ
(มึงหลับยาววอีกแล้วใช่ไหมมมมชะนี)อตินตะโกนบอกฉัน ฉันจะเป็นแบบนี้ประจำช่วงมีประจำเดือนจะขี้เซ่า หลับได้หลับดี บางที่น่ะหลับคาบันไดบ้านจนเฮียซันจะต้องอุ้มฉันเข้าไปนอนในห้อง แล้วก็จะมีม๊ามาดูแล พอนึกถึงม๊า คิดถึงม๊าจังอยากไปหา
"อืมม กูหลับตั้งแต่เมื่อคืนวาน จนเพิ่งตื่นนี้อ่ะ ตอนนี้มึงอยู่ไหน?"ฉันบอกอตินแล้วเอ่ยถามมันกลับไป
(กูอยู่มอ อยู่กับพวกไอเชนอ่ะ)อตินบอกฉัน
"คินล่ะ คินอยู่ด้วยไหม"ฉันถามถึงคิน เพราะคินไม่คุยกับฉันตั้งแต่วันนั้น
(อยู่ จะคุยกับมันป่ะล่ะ)อตินบอก คินคงจะไม่อยากคุยกับฉันหรอก
"คุยได้หรอ?"คินโกธรฉันอยู่น่ะ
(อ่ะ ชะนีแฟนมึงจะคุยด้วย)เสียงอติน คุยกับใครสักคน น่าจะเป็นคินน่ะ เพราะเพื่อนในกลุ่มฉันจะเรียกแบบนี้
(ไม่ว่างว่ะ ขี้เกียจคุย)เสียงคินพูดกับอติน แต่ฉันได้ยินไง งอนอีกล่ะ
(ชะนี มึงได้ยินแล้วใช้ไหม)เสียงอตินเอ่ยถามฉัน
"อืม แค่นี้ก่อนนะมึง กูหิวอ่ะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะกระเทยบ๊ายยมึง"แล้วฉันก็วางสายอติน แล้วลุกขึ้นนั่ง
"โอ้ยย หิวจัง ท้องก็ปวด เห้อออ"ฉันบ่นขึ้นแล้วยกผ้านวมออกจากตัว เอ๋ เสื้อผ้าฉัน ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนฉันไม่ได้ใส่ชุดนี้หนิ แล้วใครเปลี่ยนให้
"เฮียคาร์"ฉันจำได้ว่าเฮียกลับมา แต่ไม่น่าจะเป็นเฮียน่ะที่เป็นคนเปลี่ยนให้ฉัน เมื่อคิดได้อย่างนั้นฉันก็หยิบไอโฟนแล้วลุกเดิน ออกมาจากห้อง ผ่านสามแยกผ่านมาห้องรับแขก แต่กฺ็ยังไม่เจอเฮียคาร์
"เฮีย อยู่ที่ห้องโมเดลรึป่าว"เมื่อคิดได้ยังงั้นฉันก็เดินไปที่ห้องโมเดล ก็พบร่างเฮียคาร์นอนควำ่อยู่บนที่นอนโซฟาที่อยู่ในห้องโมเดล เฮียแกไม่ได้ใส่เสื้อโชว์แผ่นหลังขาวๆเนียนๆของแก ฉันจึงหยิบไอโฟนขึ้นมาถ่ายรูปเฮียคาร์













































































