บทที่ 3 ตอนที่3

10นาทีผ่านไป หน้าบ้าน ซนซน

"ถึงแล้วซน"คินบอกฉัน ฉันลงจากรถคินแล้วแกะหมวกกันน็อค แต่มันก็แกะไม่ออก จนคินรำคาญต้องเอามือของเขามาแกะหมวกให้ฉัน

"เดี๋ยวฉันมารับ 3ทุ่มนะ วันนี้ต้องไปบิ๊กไบก์นะ อย่าใส่กระโปรงสั้น รถยนต์ฉันเข้าศูนย์"คินบอกฉัน ฉันจึงทำมือตะเบ๊ะให้คิน คินมองฉันแล้วก็หัวเราะ

"ไปแหละ ม๊ารอ"ฉันโบกมือบ๊ายบายคิน แล้วเดินเข้าประตูรั้วบ้าน ผ่านสวนหย่อม ผ่านบ่อนำ้พุ แล้วก็ผ่านประตูบ้านมาเจอม๊านั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น ฉันจึงรีบเข้าไปหาม๊า

"หนูกลับมาแล้วค่าม๊า ฟอด ฟอด"ฉันเข้าไปกอดม๊าพร้อมกับหอมแก้ม

"หอมแก้มม๊า อ้อนแบบนี้ พรุ่งนี้จะเบี้ยวใช่ไหมเรา"ม๊ากอดฉัน แล้วจับไหล่ฉันออกมาพลางทำหน้ารู้ทัน

"ป๊าวววหนิคะม๊า หนูก็ไปอยู่แล้วหนิ ผู้ชายคนนั้นเขาดีแล้วใช่ไหมคะม๊า"ฉันถามม๊าม๊าลูบผมฉันอย่างเอ็นดู

"ใช่ค่ะลูก ม๊าต้องหาคนดีๆให้หนูแน่นอน หมวยเล็ก"ม๊าบอกฉันด้วยน้ำเสียงอบอุ่นแววตาของท่านสื่อแววหวังดี จนฉันปฏิเสธไม่ได้เหมือนทุกครั้งนั้นแหละ

"หนูไม่เอาแบบแก่ๆนะม๊า หนูไม่ชอบแก่ๆๆอ่ะ แบบลงพุงแบบคนก่อนๆๆไม่เอาเลยนะ ถ้าเป็นแบบนั้น หนูไม่หมั้นเด็ดขาด"ฉันบอกม๊าด้วยท่าทางจริงจัง ม๊าก็มองหน้าฉัน

"ถ้าลูกเจอคนนี้ ลูกต้องร้องขอกำหนดวันหมั้นอย่างไวแน่ๆๆจ๊ะ"ม๊าบอกฉันด้วยสีหน้ามั่นใจ ฉันจึงมองหน้าม๊าแบบไม่ค่อยไว้ใจ

"กี่คนกี่คนม๊าก็พูดแบบนี้"ฉันบอกม๊าแล้วลุกขึ้นยืน

"คนนี้เชื่อใจม๊าจ๊ะหมวยเล็ก รับรองแซ่บ"ม๊าบอกฉันพลางยิ้มกริ่มขึ้นมา

"จริงน่ะม๊า ถ้าไม่แซ่บ หมวยไม่หมั้น"ฉันยื่นคำขาดกับม๊าแต่ม๊าฉันก็ยังคงมีสีหน้ามั่นใจมากอยู่ดี

"เฮ้อ หนูไปอาบนำ้ก่อนนะม๊า หนูจะไปแรด"ฉันบอกม๊าแล้วก้มลงไปหอมแก้มม๊าทั้งสองข้าง แล้ววิ่งขึ้นไปบนห้อง ม๊ากับฉันสนิทกันมาก ม๊ามีเฮียทั้งสองเป็นผู้ชาย ม๊าก็เลยเหงาคุยอะไรกับเฮียก็ไม่ค่อยจะเข้าใจ แล้วพอมีฉันม๊าก็เลี้ยงฉันเหมือนเพื่อนเลยไง เราสองคนเลยคุยกันไ

ด้ทุกเรื่อง….

เอคาร์ อัครวินท์

โกดังไม้แถวๆชานเมือง ประเทศญี่ปุ่น

ปังๆๆๆ ปังๆๆๆ

ตอนนี้ผมนั่งหลบอยู่หลังกำแพงปูนเล็กๆ ที่โกดังล้างแห่งหนึ่ง มาฆ่าคน มันไม่จ่ายตังค์อ่ะ เสือกสั่งของแต่ไม่มีตังค์จ่าย หรือว่ามันอาจจะมีแต่คิดจะโกงผม แล้วมึงช่างไม่รู้จักกู มึงก็สมควรตาย

"นาย โทรศัพท์ เข้าน่ะ"เสียงไอปอน มือขวาผมบอก ผมชักสีหน้าหงุดหงิดใส่มัน แต่ก็จำเป็นต้องรับ ผมล่วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์สีดำราคาแพง แล้วหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูออกมาดู

ตื๊ดดด ติ๊ดดดด

"ม๊า ผู้เคารพรัก" นึกว่าใคร ม๊านี้เอง ถ้าผมไม่รับสายม๊าน่ะ ผมตายแน่

"โหลม๊า"ผมเอาโทรศัพท์แนบหู เเล้วยิงปืนไปที่ลูกน้องฝ่ายศัตรู

ปังๆๆๆๆๆๆ

"แกอยู่ไหนน่ะ คาร์ เสียงปืนหนวกหูมาก หูฉันจะแตกก!!"เสียงม๊าโวยวาย ผมจึงต้องยกโทรศัพท์ออกจากหู หูผมก็จะแตกม๊า

"ม๊ามีไร ผมเล่นเกมส์อยู่ ไอสัส!"ผมบอกม๊า และยิงปืนไปยังชายชุดดำ ที่มันกำลังจะเข้ามาโจมตีผม

"แกด่าฉันหรอ!"ม๊าตะโกนใส่โทรศัพท์มาอีก

"ป่าวม๊า ผมเล่นเกมอยู่ มามีไรรีบๆพูดมา เดี๋ยวลูกชายคนนี้จะตายก่อน"ผมบอกม๊าไป

"ไม่ ฉันไม่อนุญาติให้แกตาย แต่ถ้าแกอยากตายอ่ะนะ แกช่วยมีหลานมาให้ฉันก่อน แล้วฉันจะอนุญาติให้แกตาย!"ม๊าผมบอก นี้ไม่เป็นห่วงลูกเลย อยากมีอยู่ได้ไอหลานอ่ะ

"ม๊า อย่าบอกนะ ว่าหาเมียให้ผมอีกแล้วอ่ะ ผมบอกแล้วไงว่า ไม่เอา!"ผมตะโกนใส่ม๊า แล้วก้มลงไปเปลี่ยนปืนเอาปืนM249ยิงกราดไปที่ชายชุดดำหลายคน ทำให้พวกนั้นตายเกลื่อน ผมกระตุกยิ้ม

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆโมโหม๊าเว้ยย แต่ทำไรไม่ได้

"ใช่ ถ้าแกไม่มา ฉันจะตายให้แกดู เลือกเอาจ๊ะลูกชายสุดที่รัก แค่นี้น่ะ พรุ่งนี้10โมงเช้า ถ้าฉันไม่เห็นหัวแก รับรองแกจะไม่ได้เห็นหน้าฉันแน่นอน ติ๊ด"

"ม๊า เดี๋ยว ม๊า โถ่เว้ยย"ม๊าวางสายผมทันที ปกติไม่เห็นพูดแบบนี้หนิหว่า ทำไมคราวนี้พูดล่ะ เพราะปกติผมจะเบี้ยวไม่ไปอยู่แล้วไง แต่คราวนี้ม๊าเอาจริงเว้ย ด้วยความที่รักม๊าลูกอย่างผมต้องไปใช่ไหม

"ไปหยิบ บาซูก้า มาให้กู"ผมหันไปบอกไอปอน ไอปอนหันมามองผมด้วยสีหน้าตกใจ มึงจะตกใจทำพ่องง

"นะนาย จะเอาบาซูก้า มาทำอะไรหรอครับ"ไอปอนเอ่ยถามผม บาซูก้าคืออาวุธที่คล้ายกับปืนจรวดนั้นแหละครับ อาวุธสงคราม

"เอามาฆ่าพวกแม่ง!"ผมบอกไอปอนพร้อมพยักหน้าไปทางชายชุดดำที่มีเยอะมาก พวกผมมาแค่สองคนขี้เกียจเอามาเยอะ แค่นี้จิ๊บๆ ไอปอนก็ยังคงมองหน้าผม

"หรือมึงจะให้กูเอามายิงมึง"ผมบอกไอปอน ไอปอนรีบวิ่งไปแบกบาซูก้าจากหลังรถ กันกระสุนของผม แล้วรีบวิ่งเข้ามาหาผม

"อ่ะนาย"ไอปอนยื่นบาซูก้ามาให้ผม ผมรับบาซูก้ามาแบกไว้ที่ไหล่ เตรียมเล็งเป้าหมาย

"ตายให้หมดพวกแม่งง"ผมพูดขึ้น

บรึ้มมมมม