บทที่ 9 9

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด นี่มันอะไรกัน” เสียงโวยวายดังลั่นของเชลยสาว ทำให้ร่างสูงที่เพิ่งออกจากห้องต้องรีบกลับเข้าไปใหม่ และพบว่าแวววิวาห์พันผ้าขนหนูสั้นๆเพียงผืนเดียว หล่อนเปิดตู้เสื้อผ้า กวาดตามองไปทั่วแล้วเอาแต่ร้องกรี๊ดๆ

“คุณเป็นบ้าอะไรของคุณ !” แซ็คตะคอกดังลั่น หลงคิดว่าหล่อนอาจล้มหรือเจอเรื่องอะไรที่น่ากลัว ที่ไหนได้...ดูท่าทางหล่อนจะสบายดีเหมือนเก่า มีแต่ปากนี่แหละที่คงไม่ปกติ เพราะเอาแต่พ่นเสียงแหลมๆเหมือนนกหวีดออกมาจนเขาชักจะปวดหู

“นี่มันอะไรกัน ฉันต้องการคำอธิบาย” แวววิวาห์พูดเสียงสั่น ดึงเสื้อออกจากไม้แขวนแล้วสะบัดพรึ่บๆตรงหน้าเขา ซึ่งตาคู่คมก็หรี่ลงก่อนจะตอบอย่างเรียบง่าย

“เสื้อยืดไง”

“นั่นแหละ เสื้อยืดราคาถูกๆแบบนี้ จะให้ฉันใส่ได้ยังไงกัน”

“ถูกที่ไหน ราคาตั้ง69บาท”

ฟังราคาจากปากเขาแล้ว หญิงสาวก็ออกอาการโหยหวนหนักยิ่งขึ้น ราวกับว่าโลกทั้งใบกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ มือเล็กกำขยุ้มเนื้อผ้า แล้วทุบตู้ปึงๆอย่างขัดใจ

“ทั้งตู้มีแต่เสื้อผ้าถูกๆ ไร้รสนิยม ฉันใส่ไม่ได้ ฉันไม่ใส่”

“ก็ตามใจคุณ” ชายหนุ่มยักไหล่สั้นๆ เล่นเอาแวววิวาห์ถึงกับหันขวับไปมองหน้าคมคร้าม กระตุกแขนแกร่งอย่างแรงแล้วถามอย่างร้อนรน

“คุณไม่มีชุดที่ราคาไม่ต่ำกว่า1พันบ้างเลยหรือไง ฉันอยากได้เสื้อผ้าที่มียี่ห้อสวยๆ ใส่เสื้อยืดมันไม่สวย ฉันไม่ชอบ”

“ผมมีให้แบบนี้ ถ้าคุณเลือกมากนักก็ไม่ต้องใส่” แซ็คเน้นย้ำเสียงเข้ม ซึ่งหล่อนก็เชิดหน้าขึ้นสูงอย่างเอาแต่ใจ

“ได้ ถ้างั้นฉันก็จะไม่ใส่”

“นั่นก็เรื่องของคุณ” นิ้วยาวแข็งแรงลูบไล้หัวไหล่เปล่าเปลือย พร้อมฝังจุมพิตตรงต้นแขนกลมกลึงอย่างแผ่วเบา กระซิบอย่างมีความหมายว่า “คุณไม่ใส่เสื้อผ้าก็ดีสิ ผม...ชอบ”

ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดพวงแก้มนิ่มจนหล่อนร้อนวูบวาบทั้งใบหน้า ยืนตัวแข็งทื่อก่อนจะกางนิ้วทั้งห้าตะปบไปที่หน้าหล่อเหลาแล้วผลักเขาออกห่างอย่างไม่แยแส

บ้าชะมัด...หล่อนเผลอใจเต้นแรงเพราะโจรเถื่อนๆอย่างหมอนี่ได้ไง

“ว่าไง ถ้าคุณไม่อยากใส่ ผมจะเอาเสื้อผ้าพวกนี้ไปเผาให้หมด คุณอยากแก้ผ้าเป็นชีเปลือยเดินโทงๆในบ้านผม ผมก็ไม่ว่า... ออกจะชอบซะด้วยซ้ำ” ตาคมเปล่งประกายแพรวพราว พลางเลื่อนสายตาลงมองลำคอระหงที่ลาดรับกับไหล่กลมกลึง ช่วงอกอวบอิ่มที่ถูกคาดผ้าขนหนูฟูๆ ขาเรียวงามที่โผล่พ้นขอบผ้าออกมาทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหายใจติดๆขัดๆ แต่ยังคงแสร้งปั้นหน้าขรึมเหมือนเก่า ทั้งๆที่ในใจนึกอยากพาหล่อนขึ้นเตียงจะแย่

“ฉัน...” แวววิวาห์เจ็บใจจนต้องกัดปากอย่างแรงเพื่อสะกดกลั้นความหงุดหงิด คุณหนูแวววี่อย่างหล่อนถูกตามใจมาโดยตลอด ไม่เคยมีสักครั้งที่ถูกขัดใจ

ทว่าตอนนี้หล่อนไม่ต่างจากเชลย ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง ไม่มีสิทธิ์ทำในสิ่งที่ต้องการ

ที่หล่อนทำได้ในตอนนี้คือต้องใจเย็นๆเพื่อรักษาตัวให้รอดจนกว่าจะได้กลับไปพบหน้าพ่ออีกครั้ง

แซ็คเห็นคนตรงหน้านิ่งเงียบไป รอยยิ้มบางๆก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา เขาหันขวับไปทางตู้เสื้อผ้า แกล้งหยิบชุดโน้นชุดนี้ออกมาจากไม้แขวน จนหล่อนต้องเอะอะ

“เอ๊ะ นั่นคุณจะทำอะไรน่ะแซ็ค”

“เอาผ้าพวกนี้ไปเผาไฟไง ในเมื่อคุณไม่ต้องการ” เขาบอกหน้าตาเฉย

“จะเผาได้ไง ฉันไม่อยากแก้ผ้าอยู่กับผู้ชายหื่นกามอย่างคุณนะ”

คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง แล้วถามกลับหน้าตายว่า “ตกลงคุณจะยอมใส่เสื้อพวกนี้แล้วใช่มั้ย”

“ใช่” แวววิวาห์ตอบรับเสียงอ้อมแอ้มอย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่นัก ก่อนที่ตากลมโตจะเบิกกว้างอย่างตื่นตะลึงเมื่อชายหนุ่มโยนเสื้อยืดเกือบสิบตัวใส่หน้าหล่อน พลางบอกเสียงเย็นเยียบ

“งั้นก็ดี... จำได้ว่าสถานะของคุณในตอนนี้ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรมากนัก อย่าเอาแต่ใจในบ้านของผม เพราะผมไม่เคยคิดจะตามใจคุณ”

แซ็คเดินออกจากห้องไปแล้วพร้อมปิดประตูตามหลังเสียงดัง ทิ้งให้หญิงสาวค่อยๆทรุดตัวลงนั่งแปะบนพื้นเย็นเฉียบ ตาคู่โตเอ่อคลอด้วยหยาดน้ำใสๆ รอบกายคือเสื้อผ้าที่ถูกเขาโยนใส่

เพียงไม่กี่ชั่วโมงนับจากถูกลักพาตัวมา จากคุณหนูแวววี่ กลับกลายเป็นทาสเชลยที่ไร้ค่า

อนาคตของวันพรุ่งนี้และวันถัดๆไปคือสิ่งที่หล่อนไม่อาจคาดเดาได้ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม หล่อนจะต้องเข้มแข็งเข้าไว้ จะต้องอดทน

ท่องไว้สิแวววี่ อย่าร้องไห้เด็ดขาดนะ อย่าเสียน้ำตาให้กับเรื่องงี่เง่าพรรค์นี้ หล่อนจะต้องรอด พ่อกับภาคภูมิคงกำลังตามหาหล่อนอยู่แน่ๆ ดังนั้นหล่อนยังไม่สิ้นหวัง ปลายทางยังมีแสงสว่างอยู่ อีกไม่นานหล่อนคงได้กลับไปเป็นคุณหนูแวววี่คนเดิม !

แซ็ค มาสเตอร์สัน ยืนอยู่ในสระกว้างที่ตอนกลางวันจะเห็นเป็นสีฟ้าใส ทว่ายามค่ำคืนกลับเห็นเงาสีฟ้าผสานสีดำให้ความรู้สึกเปลี่ยวเหงาอย่างเร้นลับ

เมื่อเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ยามราตรีที่มืดหม่น ดวงดาราจุดเล็กๆแต่งแต้มบนสีดำราวกับเกล็ดเพชรที่ถูกโรยบนผืนกำมะหยี่

เขาหลับตานิ่ง...ปล่อยใจไปกับความเย็นเฉียบของมวลน้ำที่โอบรัดผิวกายเผื่อว่ามันจะช่วยลดทอนความต้องการบางอย่างให้สลายตัวลงไปได้บ้าง

ภาพหญิงสาวร่างบางในชุดวิวาห์ที่เปื้อนฝุ่น น่าปรารถนาและน่าทนุถนอมไปตามๆกัน

เอวเล็กคอดกิ่ว อกอวบเปลือยสล้าง...