บทที่ 15 ตอนที่ 15

“ซี้ด... ไม่ไหวแล้วค่ะพ่อรอนน์จ๋า… หนูจะถึงแล้ว”

หญิงสาวรู้สึกวูบวาบไปหมดแล้ว

“อ๊า… อีกนิดจ้ะพ่อรอนน์จ๋า”

พิมพิลาสะบัดศีรษะ เชิดใบหน้าสะบัดไปมาจนก้อนผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังศีรษะ หลุดลุ่ยกระเจิงกระจายเหมือนอารมณ์ของหล่อนในตอนนี้

“อ๊าย… แรงอีกพ่อรอนน์ขา… ซอยเลยค่ะ”

ความใหญ่ของรอนน์ทำให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ