บทที่ 52 chapter 52

“ไอย่า!” อันเดซาอีร้องเรียกคนที่ใจเฝ้าภาวนาให้มีปาฏิหาริย์อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน...ว่าเธอคนนั้นยังอยู่เคียงข้างกาย

ไม่รู้เพราะบรรยากาศเป็นใจร่วม หรือหัวใจเขาห่วงหาถึงแต่เธอ เลยทำให้หูฝาดไป คิดว่ามีเสียงกระซิบดังลอยมากับสายลมเหมือนกับจะเตือนให้ต้องระวังตัวให้ดี เรื่องร้ายอาจจะมีมาอย่างไม่คาดฝัน

“ไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ