บทที่ 112

ตกเย็น เจียงอู๋วั่งก็มาที่เรือนฮ่วนซี กอดซ่งหวานหว่านพลางออดอ้อนขอความเมตตาไม่หยุด

“หว่านเอ๋อร์ พรุ่งนี้อย่าให้ข้าแต่งกายเป็นหญิงได้หรือไม่”

“ไม่ได้ เป็นชายชาตรีอกสามศอกพูดจาต้องมีน้ำหนัก จะกลับคำได้อย่างไร”

“ข้าเป็นบุรุษตัวโตคนหนึ่ง เจ้าให้ข้าแต่งกายเป็นหญิงออกไปเดินตลาด มันดูไม่เหมาะสมจริงๆ ขายขี้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ