บทที่ 116

ซ่งหวานหว่านและเจียงอู๋วั่งไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา การให้เงินแก่นางเพื่อฝังศพมารดาถือเป็นความเมตตาที่สุดแล้ว พวกเขายังมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ ไม่มีเวลาเหลือให้มาโอ้เอ้อยู่ที่นี่

รถม้ายังคงเคลื่อนที่ต่อไปข้างหน้า ส่วนสตรีผู้นั้นก็ไล่ตามหลังมาอย่างไม่ลดละ ตามไปพลางก็ตะโกนไปพลาง “ผู้มีพระคุณ โปรดรอก่อน”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ