บทที่ 129

ครั้นฮวาอิ่งได้ยินคำพูดของเจียงเทา ก็อายจนไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหน

“นายหญิง ท่านทำเช่นนี้ได้อย่างไร” พูดจบ ก็กระทืบเท้าแล้วหันหลังวิ่งหนีไปทันที

“อ้าว พี่สาวคนงามอายเสียแล้ว นี่ พี่เจียงเทา ยังไม่รีบตามไปอีก? ช่างบื้อจริงๆ เลย ฮ่าๆ…”

คราวนี้เจียงเทาถึงค่อยรู้สึกตัว ไล่ตามฮวาอิ่งจากไป

ซ่งหวานหว่านเม้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ