บทที่ 208

ซ่งหวานหว่านมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นของนางมารเฒ่าแล้วด่าออกมาหนึ่งประโยค

ติงอู๋จี๋เห็นว่านางมารเฒ่าตายแล้ว จึงรีบวิ่งเข้าไปค้นหาสิ่งของในตัวนาง

“ลูกพี่ ข้ารู้สึกว่าหนนี้นางมารเฒ่าถูกจัดการง่ายเกินไป เหมือนจะอ่อนแอลงกว่าก่อนหน้านี้ไม่น้อย” ติงอู๋จี๋ค้นไปกล่าวไป

“อ่อนแอลงมากจริงๆ นั่นแหละ ซ้...