บทที่ 259

ท่วงท่าสบายๆ และนิสัยแปลกประหลาดของซ่งหวานหว่านทำให้หัวใจที่แขวนเติ่งของฟางสวินหลันวางลงได้ในที่สุด

“อืม เช่นนั้นข้าขอตัวไปเก็บข้าวของก่อน”

“พี่สะใภ้หก นำเพียงของสำคัญติดตัวไปก็พอ ของอย่างอื่นพวกเราค่อยไปหาซื้อเอาที่เมืองหลวง”

“ได้ รู้แล้ว”

ฟางสวินหลันปากบอกเข้าใจ แต่ตอนเก็บของกลับรู้สึกว่าทุกอย่างส...