บทที่ 274

เจ้าของร้านพยายามดิ้นรนและลังเลอยู่พักหนึ่ง ก่อนดึงภรรยาคุกเข่าลงตรงหน้าซ่งหวานหว่าน แล้วพูดว่า “ท่านหมอเทวดาน้อยร้านขายยาแห่งนี้ข้าน้อยขอฝากไว้กับท่านแล้ว ถือเสียว่าเป็นค่ารักษาของเด็กคนนี้ อีกสองปีให้หลัง ข้าน้อยจะพาลูกมาหาท่านใหม่ขอรับ”

ซ่งหวานหว่านครุ่นคิด ถึงค่อยพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “เอาเถิด พร...