บทที่ 292

หลังจากส่งซ่งซูเฟินและเหวยไท่ไปแล้ว เจียงอู๋วั่งก็อุ้มซ่งหวานหว่านเดินไปที่เตียงอย่างอดใจรอไม่ไหว

หลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันไปรอบหนึ่ง ซ่งหวานหว่านก็ซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเจียงอู๋วั่ง ก่อนที่คนทั้งสองจะตระกองกอดกันหลับไป

เมื่อตื่นขึ้นในวันถัดมา ดวงตะวันก็ลอยขึ้นฟ้าแล้ว เมื่อล้างหน้าล้างตาเสร็จ ก็กิน...