บทที่ 295

หลังกินอาหารป่าย่างสุดแสนอร่อยแล้ว ทุกคนก็เดินทางกันต่อ

พวกบุรุษที่กำลังจะได้แต่งงานแทบอยากจะกางปีกโผบินกลับไปเสียเหลือเกิน แต่ซ่งหวานหว่านและเจียงอู๋วั่งกลับไม่รีบร้อนเลยแม้แต่น้อย เดินทางเชื่องช้าอ้อยอิ่งไปตลอดทางราวกับเดินเที่ยวตลาด

นี่จึงเข้ากับทำนองที่ว่าฮ่องเต้ไม่รีบ แต่ขันทีดันร้อนใจตาย

ขณะที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ