บทที่ 310

แน่นอนว่าซ่งหวานหว่านไม่ได้ต้องการลูกน้องจริงๆ ทว่านางมองจุดประสงค์ของคนผู้นี้ที่ต้องการเข้าหานางออก อีกทั้งเขายังเป็นคนลัทธิมาร นางจึงไม่อยากข้องแวะกับเขามากนัก

ที่เอ่ยออกมาว่าต้องการให้เขาเป็นลูกน้อง เพียงแค่อยากให้เขาจากไปเท่านั้น ซ่งหวานหว่านมองออกว่าเขาเป็นคนหัวรั้นไม่ยอมคน ไม่มีทางอยู่ใต้บังคั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ