บทที่ 346

เมื่อซ่งหวานหว่านกลับมาจากหุบเขาลืมทุกข์ ติงอู๋จี๋ก็นำจดหมายของเหลียงซานซานมาให้ซ่งหวานหว่านอ่าน

ซ่งหวานหว่านอ่านจดหมายเสร็จ ก็ส่งให้เจียงอู๋วั่งอีกทอด หลังเขาอ่านจบก็เอ่ยขึ้นว่า “หว่านเอ๋อร์ ใต้เท้าเหลียงเป็นขุนนางผู้ซื่อสัตย์สามารถช่วยชีวิตเขาได้ แต่เมืองอู๋ถงอยู่ไกลจากเมืองหลวง เจ้าคิดว่าจะทำอย่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ