บทที่ 393

ขณะที่ฝานปู้ฝานมองเงาหลังของซ่งหวานหว่านจากไป หัวคิ้วก็ขมวดมุ่น

ศิษย์น้องเล็กที่เห็นเป็นน้องสาวตั้งแต่เด็กปีนี้อายุยี่สิบสามปีแล้ว ซึ่งในสมัยนี้ หญิงสาวอายุยี่สิบคนใดที่ยังไม่ได้ออกเรือนถือเป็นสาวเทื้อแล้ว

เดิมทีเพียงเพื่อช่วยซ่งหวานหว่าน จึงรับปากอาจารย์ว่าจะแต่งกับศิษย์น้องเล็ก แต่ทำไมนางถึงป่วยได...