บทที่ 449

ถังถังดึงน่าหลันไท่เฟยกับไทเฮาเดินเล่นต่อ ดวงตายิ้มจนเป็นเส้นโค้ง

ถังถังหัวเราะร่าก่อนเอ่ยขึ้นเสียงต่ำ “ไทเฮา ไท่เฟย หนูจะบอกพวกคุณให้ อย่าหันกลับไปมอง แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร มีคนสะกดรอยตามพวกเรา เดินไปข้างหน้าต่อ หนูจะเล่นสนุกกับพวกเขาให้หนำใจเลย”

น่าหลันไท่เฟยถามเสียงค่อย “เด็กน้อย เจ้าคิดจะเ...