บทที่ 97 เธอเป็นผู้หญิงของฉัน

สักพักหนึ่ง รีสก็เดินเข้ามาจากข้างนอก

ชาร์ลส์มองเขตั้งแต่หัวจรดเท้า เอนตัวไปข้างหน้า แล้วขยี้บุหรี่ที่สูบไปได้ครึ่งมวนลงในที่เขี่ยบุหรี่

“ว่าไงล่ะ คราวนี้จะแก้ตัวว่าอะไร มีข่าวของออเรเลียแล้วเหรอ หรือจะมาขอขมาโดยอ้างว่าไม่มีทางเลือก?!”

ประโยคสุดท้ายน้ำเสียงของชาร์ลส์ดังขึ้นอย่างฉับพลัน

รีสคุกเข่...