บทที่ 12 พี่ชาย

ภายในโรงเตี๊ยมชื่อดังในเมืองหลวงยามค่ำคืน ไป๋อันหรานนั่งนิ่งอยู่หน้าโต๊ะไม้เนื้อดี นิ้วเรียวขาวซีดลูบไล้แก้วชาอุ่นในมือแต่กลับไม่แม้แต่นึกอยากจะจิบ ลมหายใจของนางหนักอึ้งราวกับมีหินก้อนใหญ่กดทับอยู่บนอก ดวงตาคู่สวยบัดนี้เต็มไปด้วยความสับสนและเดือดดาลปนเวทนา

หญิงสาวกำหมัดแน่นจนหลังมือขึ้นเส้นเลือด คำ...