บทที่ 18 ราคะของปีศาจ

ภายในกระโจมอ๋องม่อเหยียนกลางค่ายทหารยามค่ำคืน แสงตะเกียงน้ำมันริบหรี่พลิ้วสะท้อนเงาร่างบนผนังผ้าหนา ๆ ด้านนอกลมหนาวพัดโหมจนเสากระโจมสั่นไหวเป็นระยะ แต่ภายในกลับอบอวลไปด้วยความอบอุ่น

ไป๋อันหรานที่นอนอยู่บนเตียงกว้างขยับกายไปมาอย่างทุกข์ทรมาน ร่างทั้งร่างหนักอึ้งราวถูกไฟภายในเผาไหม้ นางยกมือขึ้นกุมอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ