บทที่ 22 เจียวมิ่ง

ภายในห้องนอนอันเงียบงันของจวนเจ้าเมือง แสงเทียนที่วางเรียงรายอยู่ตามมุมห้องส่องแสงไหวตามแรงลมอ่อน ๆ ที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่าง เสียงกรอบแกรบของเปลวไฟที่เผาไส้เทียนทำให้บรรยากาศยิ่งเงียบเหงาและกดดันมากขึ้น

ป๋อหลินนั่งกอดเข่าอยู่ในเงามืดตรงมุมห้อง ร่างสูงโปร่งของเด็กหนุ่มวัยสิบหกขดตัวราวกับต้องการซุกซ่อน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ