บทที่ 67 สองผู้เฒ่าพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

ยามเช้าตรู่

แสงแดดสาดส่องเข้ามาอย่างเกียจคร้าน

นาราลืมตาขึ้นมาก็เห็นสันกรามที่คมคาย

เธอยื่นมือออกไปวาดโครงหน้าของเขาในอากาศเบาๆ

นิคส์ที่กำลังหลับใหล ปราศจากความเย็นชาไร้หัวใจเหมือนเคย ดวงตาทั้งสองข้างปิดสนิท ไม่ได้ดูลึกล้ำน่ากลัวเหมือนตอนที่ลืมตา

ตอนที่หลับอยู่ ดูน่ารักเชื่องๆ ดีเหมือนกัน

โดยเฉพาะริ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ