บทที่ 64 จะไม่สนใจเขาอีกต่อไป

ฉันยิ้มจางๆ แล้วเดินต่อไปยังทางออกของห้องฉุกเฉิน

“พี่สะใภ้...” เบนซ์ทำท่าจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ถูกฉันขัดจังหวะ

“ไม่ต้องมาส่งหรอกค่ะ คุณก็รีบกลับไปเถอะ เรื่องวันนี้ขอบคุณมากนะคะ แต่ต่อไปนี้ไม่ต้องมาลำบากใจเพื่อฉันกับเขาอีกแล้ว”

เบนซ์อ้าปากค้าง สุดท้ายก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างจนใจ

ฉันเดินออกจากโรงพย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ