เงาในแสง

เช้าวันใหม่มาถึงอย่างเชื่องช้า

ฉันยังคงนอนอยู่บนเตียงของผู้เยียวยา ดึงผ้าห่มขึ้นมาถึงอก จ้องมองไปยังความว่างเปล่า

ฉันไม่ได้นอนเลย... ไม่เชิงว่าหลับลงได้สนิท

ไม่ใช่หลังจากที่ได้เห็นสิ่งนั้น

ไม่ใช่หลังจากที่หน้าต่างเปิดออกเอง หรือหลังจากที่ ‘สิ่งนั้น’ มายืนอยู่ใต้แสงจันทร์และเฝ้ามองฉัน

ร่างในสวนนั่นไม...