การหยุดพักในความมืด

มุมมองของเซบาสเตียน

อุโมงค์แคบลงเรื่อยๆ จนข้าต้องย่อตัวต่ำแทบจะคลาน อากาศที่นี่หนาทึบราวกับไม่เคยถูกสัมผัสมานานหลายศตวรรษ เสียงเดียวที่ได้ยินคือเสียงกระดูกชิ้นเล็กๆ แตกกรอบใต้รองเท้าบู๊ตและเสียงหัวใจของข้าที่เต้นช้าๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอ

แต่ข้าก็ยังไปต่อ

เพราะข้ารู้สึกถึงเธอ

ไม่ใช่ในเชิงเวทมนตร์

...