คืนที่ไม่สะดวก

มุมมองของเอเวลิน

ฉันยืนพิงประตู ฟังเสียงฝีเท้าของเซ็บที่ค่อยๆ หายไปตามโถงทางเดิน

ฉันไม่ขยับตัว ไม่แม้แต่จะหายใจแรง

ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากตอบเขา ส่วนหนึ่งในใจฉันอยากตอบเสมอ แต่ถ้าฉันเปิดประตูบานนั้นออกไป ฉันคงเสียเปรียบในการโต้เถียงก่อนที่จะได้ทันพูดประเด็นของตัวเองด้วยซ้ำ

ฉันจึงยืนอยู่ตรงนั้นจนกระทั...