บทที่ 22 ยักษาในราตรี (๓) จบตอน

เจ้าจันทร์นั้นงามเหลือ งามจนแม้แต่ปีศาจในกายายังหลงใหล แลคลั่งไคล้อยากครอบครอง

สุวรรณราพณ์หวงใจนางยิ่งนัก แลรู้สึกผิดอย่างแสนสาหัสที่ยอมอนุญาตให้มันยึดครองร่างเนื่องจากอีกฝ่ายรับคำว่าจักรังแกแค่เพียงตองนวลซึ่งเป็นอริตั้งแต่อดีตชาติ แลสุวรรณราพณ์หาได้สนใจไม่ว่าใจนางตองนวลจักเป็นเช่นไร สังวรีราพณ์นั้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ