บทที่ 43 ข้ารักลูก หาได้รักท่าน (๒)

เขาคิดเช่นนั้น ปล่อยร่างกายใหญ่โตให้เป็นของนางทั้งกายแลใจ เมื่อปลายลิ้นงามนั้นแตะลงบนท่อนเนื้อใหญ่ที่ชูชัน พระสุวรรณราพณ์ก็เปลี่ยนสีหน้า

นางพยายามมากจริงๆ

พยายามที่จักปรนเปรอเขาให้เป็นดั่งใจนางหมายมาด ปลายลิ้นเลียโลมเล้าลึงค์โตอย่างตั้งใจเป็นที่สุด นางห่อแก้มกลมดูดปลายหัวเพื่อให้เขาได้เสียวซ่าน ยักษ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ