บทที่ 138 ความรักที่เผาไหม้

“เป็นฝีมือแม่ของทิโมธีครับ” เจมี่กำหมัดแน่น เขาเดือดดาลจนตัวสั่นและพูดต่อ “เธอต่อว่าพวกเราที่ไม่มีพ่อ แล้วยังว่าพวกเราเป็น...”

เจมี่กัดฟันแน่นเพื่อไม่ให้พูดประโยคนั้นจบ สิ่งที่ตามมาคือสิ่งที่เขาไม่กล้าเอ่ยถึง ด้วยเหตุนี้ ดวงตาของเขาจึงเริ่มแดงก่ำ

“ช่างเถอะน่า เธอตั้งใจทำแบบนั้นแหละ!” ร็อบบี้พยายาม...