บทที่ 5 ปีศาจร่างกาย
ทันทีที่ชาร์ล็อตต์และแกสตันล้มลงไปกองกับพื้นด้วยกัน ฝูงชนก็พากันสูดลมหายใจอย่างตกตะลึง
แขนของชาร์ล็อตต์ปวดแปลบ แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น รถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมคันนั้นก็หายไปไกลลิบแล้ว
แทบจะในทันที เหล่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็กรูกันเข้ามาควบคุมตัวแกสตันไว้
“แซคารี นัคท์ ฉันขอสาปแช่งแก! ขอให้แกตายอย่างน่าสยดสยอง!” เขาตะโกนอย่างสิ้นหวัง
ไม่นานนัก ยามก็เอาผ้ามายัดปากเขาเพื่อไม่ให้ตะโกนได้อีก แล้วลากเขาออกไปเหมือนหมาตายตัวหนึ่ง
ชาร์ล็อตต์มองตามเขาไปอย่างเศร้าสร้อย คุณพ่อเคยบอกว่าโลกธุรกิจก็เหมือนสนามรบ แต่สำหรับฉันแล้ว มันดูเหมือนนรกมากกว่า
ความผิดพลาดเพียงนิดเดียวก็อาจทำให้คนเราจมดิ่งสู่หล่มทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ชายลึกลับในรถแฟนธอมคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นปีศาจในร่างมนุษย์ผู้กุมชะตาชีวิตของทุกคน
อนิจจา คนจนต้องทำงานให้ปีศาจแม้ว่าพวกเขาแทบจะเอาชีวิตไม่รอดอยู่แล้ว
ทันทีที่ชาร์ล็อตต์เดินออกจากตึกของดีไวน์คอร์ปอเรชั่น เธอก็ได้รับข้อความจากธนาคาร แจ้งว่ามีการทำธุรกรรมโอนเงินไปยังโรงเรียนอนุบาลสำเร็จ เป็นจำนวนเงินหนึ่งแสนแปดหมื่นบาท ยอดเงินคงเหลือในบัญชีของเธอคือสามพันเก้าร้อยแปดสิบแปดบาท
เฮ้อ สมัยนี้ค่าเลี้ยงดูเด็กมันแพงจริง ๆ ค่าเทอมกับค่าอาหารของเจ้าแฝดสามรวมกันก็ปาเข้าไปตั้งหนึ่งแสนแปดหมื่นแล้ว!
เงินที่เหลืออยู่ยังไม่พอซื้อนมผงให้พวกเขาเลย ฉันควรทำยังไงดีล่ะ?
หลังจากต่อสู้กับความคิดของตัวเองอยู่ครู่ใหญ่ ชาร์ล็อตต์ก็หันหลังกลับและเดินเข้าไปในดีไวน์คอร์ปอเรชั่นอีกครั้ง
ก็แค่เวสลีย์ เขาคงไม่กล้าทำอะไรตอนกลางวันแสก ๆ หรอกมั้ง?
ผู้ชายคนนั้นพูดถูก ฉันไม่ใช่คุณหนูทายาทเศรษฐีอีกต่อไปแล้ว ฉันต้องหาเลี้ยงครอบครัวและลูก ๆ ศักดิ์ศรีตอนนี้ไม่สำคัญหรอก
ชาร์ล็อตต์กำลังยืนรอลิฟต์อยู่ที่ล็อบบี้ ทันใดนั้นก็มีบอดี้การ์ดหลายคนปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับคุ้มกันชายคนหนึ่งไปยังลิฟต์วีไอพี ทุกที่ที่ชายคนนั้นเดินผ่าน ผู้คนจะก้มหัวและทักทายเขาอย่างนอบน้อม “สวัสดีตอนเช้าครับ คุณนัคท์!”
เนื่องจากเธออยู่ไกลและตัวไม่สูงพอ จึงมองไม่เห็นว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร แต่เห็นได้ชัดว่าชายคนนั้นคือ แซคารี นัคท์ ประธานของดีไวน์คอร์ปอเรชั่น
หืม ทำไมรูปร่างของเขาดูคุ้น ๆ จังนะ?
เธอส่ายหัว ตำหนิตัวเองที่มัวแต่เคลิบเคลิ้ม
ทำไมทุกครั้งที่เจอผู้ชายตัวสูงกล้ามแน่น ฉันต้องนึกถึงไอ้จิโกโล่คนนั้นด้วยนะ?
เขาเป็นถึงประธานของดีไวน์คอร์ปอเรชั่น เป็นผู้ทรงอิทธิพลและโหดเหี้ยม ไม่มีทางที่เขาจะเป็นจิโกโล่ที่ซัลทรีไนต์หรอก!
“คุณนัคท์ครับ คนที่ดึงแกสตัน ลูนีย์ออกไปเป็นคนมุงดู... ไม่สิครับ เธอเพิ่งลงทะเบียนเป็นพนักงานใหม่ของเราเมื่อห้านาทีก่อน ในตำแหน่งเลขานุการที่ชั้นสิบสาม ชื่อของเธอคือชาร์ล็อตต์ วินด์ครับ” เบน นัคท์ รายงาน
เจ้านายของเขาไม่ได้พูดอะไรขณะที่ตวัดลายเซ็นลงบนเอกสาร ชายหนุ่มเพียงแค่ตอบรับในลำคอหลังจากทำงานเสร็จ “อืม”
ชาร์ล็อตต์จะได้รับเงินเดือนแปดพันบาทต่อเดือนในช่วงทดลองงาน ซึ่งรวมประกันพื้นฐานแล้ว เงินเดือนของเธอจะเพิ่มเป็นหนึ่งหมื่นบาทเมื่อผ่านการทดลองงาน
หลังจากเสร็จสิ้นขั้นตอนการเข้าทำงาน ชาร์ล็อตต์ก็กำลังคำนวณในใจเงียบ ๆ ว่าเงินเดือนของเธอจะพอสำหรับค่าใช้จ่ายของครอบครัวหรือไม่ แค่ค่านมผงของเด็ก ๆ ก็ต้องจ่ายเดือนละแปดพันบาทแล้ว นั่นยังไม่รวมค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ของเราเลย...
เธอกำลังจมอยู่ในความกังวลเมื่อพนักงานอีกสองสามคนเดินเข้ามาต้อนรับ “สวัสดีชาร์ล็อตต์ ยินดีต้อนรับสู่แผนกธุรการนะ!”
“โอ้ ขอบคุณค่ะ”
ชาร์ล็อตต์จับมือกับพวกเขาอย่างอบอุ่น นี่เป็นงานประจำงานแรกของเธอ เธอจึงรู้ดีว่าการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนร่วมงานนั้นสำคัญเพียงใด
“ตามธรรมเนียม เราจะมีงานเลี้ยงต้อนรับให้เธอนะ โอเคไหม”
“แน่นอนค่ะ มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง!”
“ฮ่า! ฉันชอบที่เธอรู้ใจจริง ๆ งั้นเลิกงานแล้วเราไปกันเลยนะ”
“ได้เลยค่ะ!”
เมื่อถึงเวลาเลิกงาน ชาร์ล็อตต์ยังมีงานที่ทำไม่เสร็จ เพื่อนร่วมงานของเธอจึงลงไปรอด้านล่างก่อน
หลังจากจัดการเอกสารเสร็จ เธอก็คว้ากระเป๋าแล้วมุ่งหน้าไปที่ลิฟต์ แต่ก่อนที่เธอจะไปถึง ประตูลิฟต์ก็ปิดลงต่อหน้าต่อตา
ในขณะเดียวกัน ประตูลิฟต์วีไอพีก็เปิดออก เธอจึงรีบก้าวเข้าไปข้างในโดยไม่ลังเล
“นี่เป็นลิฟต์ส่วนตัวของท่านประธาน กรุณาออกไปเดี๋ยวนี้” บอดี้การ์ดตำหนิเธอ
“หา?”
ก่อนที่ชาร์ล็อตต์จะทันได้มีปฏิกิริยาใด ๆ ชายลึกลับในลิฟต์ก็ทำสัญญาณ บอดี้การ์ดของเขาได้รับคำสั่งและหยุดไล่เธอออกไป
ชาร์ล็อตต์หันกลับไปมอง แต่ก็รีบหันหน้าหนีทันที นั่นมันปีศาจในร่างมนุษย์ แซคารี นัคท์
