บทที่ 10 ฟิแอสโกเวลาอาหารกลางวัน

มุมมองของเซธ

ผมมาถึงร้านมาร์จเพลสและทักทายเบ็ตตี้ “อ้าว เซธ มาคนเดียวอีกแล้วเหรอ” เธอหัวเราะคิกคักพร้อมกับขยิบตาให้

เราทำแบบนี้กันทุกวัน “แน่นอนอยู่แล้ว” ผมหัวเราะเบาๆ ทุกคนในเมืองรู้ว่าผมกินข้าวคนเดียว ผมมีเวลาแค่ครึ่งชั่วโมงก่อนจะต้องกลับไปที่โรงเรียนมัธยม ผมไม่มีเวลานั่งอ้อยอิ่งคุยเล่น... *อา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ