บทที่ 17 ความเหงา

มุมมองของแบรนดี้

ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าลีจะน่ารักกับฉันขนาดนี้ เขาพาฉันไปทานอาหารเช้า แล้วฉันก็ได้กินจนอิ่มแปล้ และในที่สุดฉันก็ได้กินช็อกโกแลตร้อนสมใจอยาก! แถมยังเป็นหนึ่งในช็อกโกแลตร้อนที่อร่อยที่สุดเท่าที่ฉันเคยดื่มมาเลยด้วย! ฉันจะต้องกลับไปอีกให้ได้*… ตอนที่มีเงินแล้วนะ!* วาฟเฟิลก็ไม่ได้แย่เหมื...